Een doolhof
Een doolhof met uitgangspunt rust
Mijn gezicht bezweet..
Ik ren ,overal loopt het dood...
Gedachten bestormen mij van alle kanten
Ik kan ze niet ordenen,laat me!
Kan iemand mijn gedachten dragen?
Heel even maar..
In de verte ,even sta ik stil ..een doorgang
Er staat iemand met een toereikende hand..
Dank je..Dat had ik nodig
De warmte stroomt door me heen.
Mijn gezicht bezweet..
Ik ren ,overal loopt het dood...
Gedachten bestormen mij van alle kanten
Ik kan ze niet ordenen,laat me!
Kan iemand mijn gedachten dragen?
Heel even maar..
In de verte ,even sta ik stil ..een doorgang
Er staat iemand met een toereikende hand..
Dank je..Dat had ik nodig
De warmte stroomt door me heen.
Reacties op dit gedicht
| Juva: | Woensdag, november 21, 2001 22:26 |
| mooi geschreven, ik voel de beklemming, paniek, verwarring...angst En dan...niet meer alleen. |
|
| vlinder538: | Woensdag, november 21, 2001 20:28 |
| erg mooi gedaan en ik ben erg blij dat er iemand voor je was om jou de helpende hand te bieden! knuf Vlindertje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: nathalie van meesen | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 21 november 2001 | ||
| Thema's: | ||