In het huilen van je.
De aarde
van je lippen
waaruit het leven
is ontstaan,
langs het stromen
van rivieren
waarlangs je tranen gaan.
En het rennen
van jouw woorden,
door bossen,
in de nacht
zoals de maan
haar ster laat schijnen
en het donker
naar je lacht.
De aarde
van je lichaam.
De aarde
van je haar.
Blijft het bloeden
je bespelen,
rondom de wegen
waar ik,
in het huilen van je,
vaar.
Reacties op dit gedicht
| lachebekje1988: | Dinsdag, april 04, 2006 22:20 |
| Mooi verwoord. Liefs, |
|
| Jerneytjuhh: | Dinsdag, april 04, 2006 18:30 |
| soo !! dies vet mooi man !! :P Of vrouw :P | |
| kimie is sweet: | Dinsdag, april 04, 2006 17:34 |
| mooi geschreven kuss michelle |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Elientjen | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 04 april 2006 | ||
| Thema's: | ||