Ogen die anders naar je kijken
oprecht in je schuwe hart lezen
maar je wend je blik van me af
omdat je bang bent om te zien
dat het verleden nog een vat heeft
op het diepst van je gedachten
laat dus je oude demonen los
geef het vertrouwen dat ik verdien
Vervagende pijn staat tussen ons in
begrip voor hoe je bent geworden
ik omhels je kostbare warmte
terwijl ik ongemerkt je lasten steel
Ongewild verzet blokkeert nog even
deuren die je zelf niet openen kon,
tot olie van begrip en medeleven
de weerstand langzaam oplost