Zacht
Het regende toen jij moest toezien
hoe ik mijn leven herindeelde
De dikke druppels op jouw wangen
Ik wist niet dat zij tranen waren
Ik wist niet dat zij tranen waren
Had mij dan niet laten gaan
Had mij dan toch vastgehouden
Tegen beter weten in mijn hoofd
tegen jouw schouder en jouw stem
Tegen beter weten in mijn hoofd
tegen jouw schouder en jouw stem
zacht in mijn oor
Had jij mij lief?
Heb jij mij lief?
Heb jij mij lief?
Wilde jij een deel zijn van mijn leven?
Ik zag het niet, ik wist het niet
Was hard en arrogant, misschien
Was hard en arrogant, misschien
En ik denk dat ik verloren ben
Wat jij mij hebt gegeven
Wat jij mij hebt gegeven
Zij heeft het nu...
Reacties op dit gedicht
| wijnand.: | Woensdag, april 26, 2006 17:40 |
| wel aardig niet echt bijzonder | |
| Mathilde: | Donderdag, april 06, 2006 23:56 |
| wow wow en wow ge-wel-dig!!!! liefs, mathilde |
|
| Nemesis: | Donderdag, april 06, 2006 17:17 |
Wow. En ouch, maar zo blij - zo blij. Dat ik weer delen mag. |
|
| Quando: | Donderdag, april 06, 2006 17:09 |
wohw. liefs, |
|
| Oorlam: | Donderdag, april 06, 2006 16:53 |
| inzicht komt met de letters | |
Over dit gedicht
| Auteur: boemerangkind | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 06 april 2006 | ||
| Thema's: | ||