Verloren in jouw rusteloze gedachten
en afgedwaald van het pad
mij eens door jou gewezen
lijkt de mist dichter dan ooit
Dwalend in onzichtbaar duister
komen jouw armen vlakbij mij
maar weten me niet te vinden
en drijven stil weer weg
Verdwaasd zocht ik jouw ogen
maar leek nergens iets te vinden
Verlangend snoof ik op, jouw geur
terwijl zij langzaam wegvluchtte.
HIJ&ZIJ: | Vrijdag, april 07, 2006 08:42 |
mooi stukje! liefs, |
|
elemmïré telemnar: | Vrijdag, april 07, 2006 02:12 |
de laatste strofe doet me vooral veel, mooi gedaan! liefs, Elemmïré*x* |
|
wijnand.: | Donderdag, april 06, 2006 23:37 |
mooi | |
nippy: | Donderdag, april 06, 2006 22:13 |
erg mooi | |
*zwarte schaduw*: | Donderdag, april 06, 2006 22:04 |
succes medestrijder, dit is knap!! kusje zwarte schaduw |
|
Kim rc: | Donderdag, april 06, 2006 22:01 |
top geschreven!! krijg zoon waas gevoel ook erbij :) xxx | |
Quando: | Donderdag, april 06, 2006 21:48 |
wohw! toe maar. dit is prachtig. liefs, |
|
Paul de Bruyn: | Donderdag, april 06, 2006 21:41 |
Zeer benieuwd; heb dit graag gelezen - hoewel de mist mij beetje een dubbel gevoel geeft; ik wens jou ontzettend veel Succes. Paul |
|
Nemesis: | Donderdag, april 06, 2006 21:40 |
The finale that made me cry. Prachtig! |
|
Auteur: .rose | ||
Gecontroleerd door: maneschijn | ||
Gepubliceerd op: 06 april 2006 | ||
Thema's: |