Samen gelukkig zijn
Ik had je kunnen stoppen
toen je danste
op het randje van de dood.
Jouw leven
in mijn zwakke handen.
Ik liet je gaan.
We zouden samen gelukkig zijn.
Nu wandel ik langs die bewuste kloven,
waarvan mijn ogen
de bodem niet meer kunnen zien.
Wanneer de zwaartekracht
zich meester maakt van mij,
hoor ik je stem.
We zouden samen gelukkig zijn ...
Reacties op dit gedicht
| m@rcel: | Zaterdag, april 08, 2006 17:16 |
| intens mooi geschreven Liefs m@rcel |
|
| QueenBee: | Zaterdag, april 08, 2006 16:19 |
| =) Mooi geschreven.. dankje voor reactie :) liefsx |
|
| powderfinger: | Vrijdag, april 07, 2006 15:45 |
| erg mooi geschreven =) |
|
| Brentti: | Vrijdag, april 07, 2006 09:53 |
| mooi neergezet is bekend gevoel B |
|
| Brentti: | Vrijdag, april 07, 2006 09:53 |
| Dirk Hermans: | Vrijdag, april 07, 2006 09:44 |
| krachtig in woorden neergezet groetjes Dirk |
|
| L!@: | Vrijdag, april 07, 2006 09:11 |
| heftig.... intens onder woorden gebracht .. liefs, |
|
| Innerchild: | Vrijdag, april 07, 2006 09:06 |
| Schitterend ... | |
Over dit gedicht
| Auteur: Carline | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 07 april 2006 | ||
| Thema's: | ||