wanneer mijn hart
wanneer mijn hart
wanneer ik mijn hart
ontbloot aan jou
en zonder tierelantijnen
aan jou toon
ken ik soms het gevoel
-omdat het eng is-
dat ik van de aardbodem
wil verdwijnen
achteraf ben ik blij
voor alle openheid
ik voel me meer mens
en raak mezelf niet kwijt
ik krijg er juist
door jou iets extra’s bij
ondefinieerbaar
maar oh zo verrijkend
L!@
Reacties op dit gedicht
| Jan van Dord: | Woensdag, april 12, 2006 21:04 |
| Mooi !!! jan |
|
| m@rcel: | Woensdag, april 12, 2006 13:13 |
| super mooi geschreven en graag weer gelezen Liefs m@rcel |
|
| Klaes: | Woensdag, april 12, 2006 12:57 |
| tierelantijnen doe we vandaag niet groet/klaes |
|
| elze: | Woensdag, april 12, 2006 12:39 |
| echt wauw dit doekel |
|
| lachebekje1988: | Woensdag, april 12, 2006 12:36 |
| Mooi geschreven geniet ervan! Liefs, |
|
| Niniki: | Woensdag, april 12, 2006 11:42 |
| Dat krijg je ook alleen maar als je open bent tegenover de ander. Mooi! Knuffie Nini |
|
| Rien de Heer: | Woensdag, april 12, 2006 07:25 |
| Open zijn hoort bij echte vriendschap...... Groetjessss, Rien. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Lia van der Fluit | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 12 april 2006 | ||
| Thema's: | ||