vaar weg
uitgeput en moe van de strijd
raak ik die gevoelens ooit kwijt
kan het vergaan
wil vergeten hoe het me is aangedaan
voel mezelf beven
zovaak in mijn hoofd herbeleven
wil zo graag zonder dat leven
zal het ooit genezen
ik probeer zo hard,kan het vaak niet
zink weg...komt er een einde aan het verdriet
bijna onmogelijk te verklaren
konden sommige herinneringen maar wegvaren
nu mijn lach geen lach meer is
merk ik wat ik eigenlijk mis
ik zal ervoor vechten
moet er niet voor bezwijken
voor jullie, degenen die zich aan mij hechten
en voor mezelf
mezelf zien te bereiken
raak ik die gevoelens ooit kwijt
kan het vergaan
wil vergeten hoe het me is aangedaan
voel mezelf beven
zovaak in mijn hoofd herbeleven
wil zo graag zonder dat leven
zal het ooit genezen
ik probeer zo hard,kan het vaak niet
zink weg...komt er een einde aan het verdriet
bijna onmogelijk te verklaren
konden sommige herinneringen maar wegvaren
nu mijn lach geen lach meer is
merk ik wat ik eigenlijk mis
ik zal ervoor vechten
moet er niet voor bezwijken
voor jullie, degenen die zich aan mij hechten
en voor mezelf
mezelf zien te bereiken
Reacties op dit gedicht
| pearll: | Woensdag, november 28, 2001 21:46 |
| hij is prachtig |
|
| Hans Winter: | Zondag, november 25, 2001 23:35 |
| voor jullie en voor mezelf, van liefde spreek je niet, maar van hechten..., ik hoop dat je je eens weer een geliefd kunt voelen, door hen en door jezelf. |
|
| Renate-td-: | Zondag, november 25, 2001 13:59 |
| Die herinneringen zullen vervagen meis, de wonden zullen helen, het heeft alleen tijd nodig, jij komt er echt wel, door alle rottigheid van de afgelopen maanden ben je jezelf kwijtgeraakt maar hierdoor kom je sterker te staan en vind je jezelf echt wel terug, blijf volhouden lieverd! Knuffffff |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sensy | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 25 november 2001 | ||
| Thema's: | ||