(TD) Thuisfront
Thuisfront
Vol afgrijzing en ongeloof
Vol afgrijzing en ongeloof
zie ik verslechtering in zijn ogen
het thuisfront in diepe droevenis
een schot regelrecht in de roos
die in het verkeerde keelgat schiet.
Vol wanhoop en onzekerheid
Vol wanhoop en onzekerheid
tikken de minuten weg
persoonlijk afscheid is geen optie
enkel dat ene telefoongesprek met thuis
waarin houden van wordt uitgesproken.
Zijn laatste zuchtjes zijn nabij
vaarwel jij dappere jongen
Zijn laatste zuchtjes zijn nabij
vaarwel jij dappere jongen
ik keek erg tegen je op
sluit je ogen maar en rust vredig
mijn beste vriend, ik zal je missen.
15 - 04 - 06
Reacties op dit gedicht
| little flower: | Donderdag, juni 22, 2006 11:33 |
| mooi gesdchreven:) ontroerend ook... |
|
| HIJ&ZIJ: | Dinsdag, april 25, 2006 11:33 |
| prachtig,,, | |
| lachebekje1988: | Zaterdag, april 15, 2006 23:35 |
| Super gevoelig!! Gelukkig staat er fictie bij. Liefs, |
|
| Kwim: | Zaterdag, april 15, 2006 20:08 |
tranen vullen mijn ogen... |
|
| HIJ&ZIJ: | Zaterdag, april 15, 2006 20:06 |
| Mooi! | |
| m@rcel: | Zaterdag, april 15, 2006 18:06 |
| gevoelig rakend geschreven heel mooi Liefs m@rcel |
|
| Dirk Hermans: | Zaterdag, april 15, 2006 14:04 |
| moedig neergezet groetjes Dirk |
|
| Dorien.: | Zaterdag, april 15, 2006 12:44 |
| aangrijpend, gerjan liefs druppeltje |
|
