morgenrood
als het licht
in de ochtend
zich ontworstelt
aan mijn duisternis
en het zicht
niet verder oogt
dan mijn gemoed
drijf ik slechts voort
op het morgenrood
het zijn zo
die momenten
waar mijn gevoel
dichter staat
bij de kille dood
en eenzaamheid knaagt
aan mijn verstild
aanwezig zijn
wachtend totdat
het ongekende daagt
in een troostrijk refrein
Reacties op dit gedicht
| Hilly N: | Zaterdag, oktober 13, 2007 20:19 |
| Zet me aan het nadenken. Ook weer heel mooi. Lieve groet, Hilly |
|
| Klaes: | Zaterdag, april 15, 2006 18:41 |
| mooi opbouwend, in het schone rood van de morgen groet/klaes |
|
| manik: | Zaterdag, april 15, 2006 17:09 |
| het licht en de duisternis zijn mooi verwerkt in je gedichten.De woorden doen je wat.Fijne dagen Hennie | |
| Sifra.K: | Zaterdag, april 15, 2006 15:47 |
| Mooi.. Liefs, Sifra |
|
| lachebekje1988: | Zaterdag, april 15, 2006 15:00 |
| Erg mooi verwoord. Liefs en fijne paasdagen. |
|
| remie: | Zaterdag, april 15, 2006 14:37 |
| erg mooi de eenzaamheid straalt er af..liefs Remie | |
| chocaatje: | Zaterdag, april 15, 2006 14:37 |
| Prachtig geschreven. Wel triest,liefs mieke | |
Over dit gedicht
| Auteur: julius dreyfsandt z.s. | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 15 april 2006 | ||
| Thema's: | ||