Nooit gemerkt

Nooit gemerkt
hoe diep ik gezonkenn was...
Nooit gemerkt hoe de krassen op mijn ziel niet geneesden...

Nooit gemerkt
hoe de woeste stormen op zee niet trotseerde...
Nooit gemerkt
hoe ik keer op keer ernstige averij opliep...
Nooit gemerkt
hoe ik bewusteloos op het strand aanspoelde...

Nooit gemerkt
hoe ik de spelregels van het leven kwijtspeelde...
Nooit gemerkt
hoe ik naar een speld in een hooiberg aan het zoeken was...

Nooit gedacht
hoe ik de liefde
en al het moois in de wereld
zo kon verafshuwen...

Geschreven door

kaarslicht

Reacties op dit gedicht

kaarslicht vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

appeltje:	Zondag, april 16, 2006 00:17
mooi verwoord, liefs appeltje

Over dit gedicht

Auteur: kaarslicht
Gecontroleerd door: Sheena
Gepubliceerd op: 15 april 2006
Thema's: [Verwerking]