Als je nog altijd weet...
Als je nog altijd weet,
echt nooit vergeet,
Wat hij deed,
voor jou...
Als je nog altijd weent,
je je tranen echt meent,
Als je weent,
voor hem...
Doet je hart nog zeer,
wil je altijd weer,
keer op keer,
Bij hem zijn...
Dan weet je,
een beetje,
waarom vriendschap
zo belangrijk is...
En dan vergeet je,
een beetje,
Dat zijn dood
jullie vriendschap
sterker maakt...
Reacties op dit gedicht
| Flipjuh: | Woensdag, december 13, 2006 11:45 |
| Lief... Je zult hem nooit echt verliezen. | |
| Bert Vos: | Zondag, april 16, 2006 20:41 |
| zolang je voelt dat die vriendschap nog in je hart zit, dan is het goed ;-) | |
| dishesqueen: | Zondag, april 16, 2006 20:11 |
| diep en prachtig... | |
Over dit gedicht
| Auteur: Arlya | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 16 april 2006 | ||
| Thema's: | ||