hoe diep zijn we gevallen?
Hoe diep zijn we gevallen
Hoe ver zijn we gekomen
Tijd is ongemerkt gevlogen
Wat is er over van onszelf
Als we nu al tranen drogen
Hebben we onszelf verloren
In hoe we altijd willen zijn
Verkiezen we te dromen
Of vermijden we de pijn
Er is een deur van waarheid
Ergens in het schemerlicht
Hoe diep zijn we gevallen
De deur is nog steeds dicht
Hoe ver zijn we gekomen
Tijd is ongemerkt gevlogen
Wat is er over van onszelf
Als we nu al tranen drogen
Hebben we onszelf verloren
In hoe we altijd willen zijn
Verkiezen we te dromen
Of vermijden we de pijn
Er is een deur van waarheid
Ergens in het schemerlicht
Hoe diep zijn we gevallen
De deur is nog steeds dicht
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Dinsdag, november 27, 2001 00:07 |
| Het besef gevallen te zijn, zo verloren, maakt veel overbodigs doorzichtig, maakt een herinnering mogelijk aan de plaats waar je gevonden wordt. |
|
| ilona krijgsman: | Zondag, november 25, 2001 22:28 |
| ik ken en begrijp de achtergrond.....heel mooi verwoord lieverd......maar zo zijn wij he.....de ware diepgang van ons gevoel en denken....knufffffff iloontje | |
| Sheena: | Zondag, november 25, 2001 19:13 |
| *zucht* .... hoe krabbelen we weer op ? Sheena |
|
| arie: | Zondag, november 25, 2001 18:57 |
| Hebben we onszelf verloren door pijn te vermijden... leven we liever naast elkaar in plaats van met.... Tijd zal leren Catharina liefs, arie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: catharina | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 25 november 2001 | ||
| Thema's: | ||