Het kleiner wordend wit
het kleiner wordend wit
ik zag kastelen
op het water
kaboutermensen
puntmutsten hun groet
het zag er zwart
van afscheidnemend velen
meeuwen krijsten
schor hun groet
water sloeg in deining
terug met golven
hoofden braken ze
maar argeloze voeten
werden nat bedolven
schor hun groet
water sloeg in deining
terug met golven
hoofden braken ze
maar argeloze voeten
werden nat bedolven
met een laatst
signaal de haven uit
de zee draagt langs
de pieren het kleiner
wordend wit als stip
de horizon voorbij
en pijn vult zacht
de leegte diep in mij
signaal de haven uit
de zee draagt langs
de pieren het kleiner
wordend wit als stip
de horizon voorbij
en pijn vult zacht
de leegte diep in mij
wil melker
18/04/2006
Reacties op dit gedicht
| lachebekje1988: | Dinsdag, april 18, 2006 13:21 |
| In een woord weer een top gedicht! Liefs, |
|
| L!@: | Dinsdag, april 18, 2006 06:53 |
| oi oi.. neem een bakkie leut om de leegte te vullen schat... gheghe.. fijne dag .. knuf,,, L!@ |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 18 april 2006 | ||
| Thema's: | ||