Licht zal komen door het zwartHoe kan ik helpen jouw last te dragenIk weet, ik kan het niet, niet echtJij bent zo dapper en zo moedigIk zie dat je er echt voor vechtDe toekomst lijkt zo echt onzekerMaar met jouw moed en sterke wilMaak jij dat je toch drinkt die bekeren dat maakt mij een beetje stilNu gaan ze toch weer opererenOmdat de wond maar lekken blijftWeer moet je nu confronterenEen narcose die je dwarsdrijftZekerheid, dat wil je hebbenEn wie wil dat eigenlijk nietMachteloos blijf ik aan de zijlijnEn begrijp ook jouw verdrietDit gedicht, voor jou geschrevenkomt vanbinnen, uit mijn hartVriendschap heb je mij gegevenHet licht zal komen door het zwartJe vriendin Jannie18-4-2006
| lachebekje1988: | Dinsdag, april 18, 2006 18:24 |
| Heel heel heel erg mooi geschreven! Liefs |
|
| westland: | Dinsdag, april 18, 2006 18:03 |
| heel mooi geschreven Jannie,wens haar al het goede.liefs bertus en jany. | |
| Irdana: | Dinsdag, april 18, 2006 15:35 |
| intens mooi en steunend gedicht * liefs Irdana |
|
| Anneke v/d Wel: | Dinsdag, april 18, 2006 12:39 |
| Wauw! Heel mooi liefdevol geschreven! Ben geraakt door je woorden... *Stilte* Mooie bemoediging :D Sterkte meis ;) Liefs Anneke |
|
| Auteur: Jannie Hoogendam | ||
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 18 april 2006 | ||
| Thema's: | ||