Mijn leven

Als een vuur in mijn gloeit
En steeds hoger word
Dan komt er weer iets
Wat het verstoord

Ben ik is goed bezig
En doe ik mijn ding
Maar dan komt er..
Altijd iets tussenin

Weer blaast de wind
Weer raast een storm
Maar deze keer
Was hij enorm

Toen kwam de regen
Het viel snel neer
En de storm
Ging nog tekeer

Toen de storm ging liggen
Maar de regen bleef
Wil je weten
Wat ik toen schreef

Ik schreef een gedicht
Aan de storm
En zei tot ziens
In briefvorm

Maar toen ik schreef
Toen ik doei zei
Dat ik toch bleef
Ligt niet aan mij

Er was een engeltje
Die fluisterde in mijn oor
Zet alsjeblieft ….
Je beste beentje voor

Het gaat je wel lukken
Je komt er doorheen
Door die lieve woorden
Wist ik meteen

Ik kon niet vertrekken
Ik kon nu niet gaan
Maar ik moest nu wel
Op mijn eigen benen staan

Door alle liefde
Door alle pijn
Weet ik nu..
Hoe het moet zijn

Nu de storm weg is
En de regen ook
Ren ik niet meer….
Op de vluchtstrook

Geschreven door

juweeltje

Reacties op dit gedicht

juweeltje vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

~~~eilahtan~~~:	Dinsdag, april 18, 2006 20:46
schitterend meid houden zo he liefs nathie

fran92:	Dinsdag, april 18, 2006 17:46
wauw meis prachtig geschreven egt super mooi... blij dat je niet meer op die vluchstrook rent liefs en knuff mij

Over dit gedicht

Auteur: juweeltje
Gecontroleerd door: Anastacia
Gepubliceerd op: 18 april 2006
Thema's: [Angst] [Verdriet]