de nacht..
De maan kust de dag weltrusten
Schijnt in volle glorie in de diepe nacht
Samen met sterren die aan de hemel rusten
Zijn ze door de nacht bijééngebracht
In de vredige stilte
Die over de aarde is nedergedaald
Zit ik in de avondkilte
In mijn gedachten verdwaalt
Overdenk ik de dingen van de dag
Pieker ik over eindeloos veel dingen
Waarover ik van mezelf niet praten mag
Die ik het liefste wil verdringen
Wacht ik tot de dag weer aan zal breken
Zodat het wat lichter worden zal
Wacht ik tot de moeheid me aan zal steken
Zodat ik in slaap val....
Reacties op dit gedicht
| **a girl**: | Vrijdag, april 21, 2006 19:03 |
| ..... Zo mooi...Erg herkenbaar.. Blijf schrijven zou ik zeggen...Het kan enorm helpen om al die gedachten eventjes anders te bekijken & terwijl genieten we van je mooie dichtkunst :) veel sterkte meis! knuf |
|
| *ella*: | Vrijdag, april 21, 2006 16:14 |
| droevig :( .... maar wel prachtig geschreven :) veel sterkte , liefs , |
|
| m@rcel: | Donderdag, april 20, 2006 20:34 |
| prachtig geschreven heel,heel mooi Liefs m@rcel |
|
| goomy: | Donderdag, april 20, 2006 20:06 |
| ow meisj, praat toch, het kan zo helpen!! (ik weet dat dat stom klinkt uit mijn *mond*) maar alsjeblieft, doe het, praat het van je af, schreeuw het uit!! ik wil altijd naar je luisteren!!!! nwly kusssss |
|
Over dit gedicht
| Auteur: cest-moi | 
|
|
| Gecontroleerd door: Charissa | ||
| Gepubliceerd op: 20 april 2006 | ||
| Thema's: | ||