Onder het dak van mij gedachtes
loop ik tussen de weilanden door
over het pad van zand en keien
weifelend ik volg het juiste spoor
een zware eik staat krakend te wiegen
in de wind, vele stormen doorstaan
de eekhoorn vlucht, evenals ik doe
ik wil alleen door de stilte gaan
hard is het leven, als een stenen muur
waar je liever onderdoor wilt zakken
een hoopje troost waaide langs
voor de wind het af liet pakken
liever kroop ik door het stof
op zoek naar waar het spoor doodloopt
na de volgende bocht sta ik weer
in de wereld die mij verder sloopt
| Annemieke van der Ven: | Vrijdag, april 21, 2006 23:23 |
| Geweldig weergegeven Remie Liefs Annemieke |
|
| lachebekje1988: | Vrijdag, april 21, 2006 18:57 |
| In een woord geweldig! Liefs, |
|
| vivika: | Vrijdag, april 21, 2006 12:36 |
| s c h i t t e r e n d!!!!! liefs |
|
| Gert: | Vrijdag, april 21, 2006 10:09 |
| Mooi en sterk verwoord. Liefs, Gert |
|
| L!@: | Vrijdag, april 21, 2006 07:14 |
| hard kan het leven zijn... | |
| Klaes: | Vrijdag, april 21, 2006 07:08 |
| prachtig beeldend dit groet/klaes |
|
| fran92: | Vrijdag, april 21, 2006 07:08 |
| ik weet wat je bedoelt... mooi verwoord geef je even een hele dikke knuff liefs fran92 |
|
| Reiger: | Vrijdag, april 21, 2006 07:02 |
| Een triest gedicht....maar wel supermooi verwoord | |
| Auteur: remie | ||
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 21 april 2006 | ||
| Thema's: | ||