Wieg ze nog in diepe rust
Wieg ze nog in diepe rust
bijna twintig jaren lang geleden
van mij weggegaan
vertrokken naar de eeuwigheid
ik voel ze nog
hun liefde, warmte, zorg
hun handen op mijn schouders
zie hun ogen
voor en achter mij
ze zijn er nog altijd
geesten van mijn ouders
losgelaten uit mijn leven
wieg ze nog in diepe rust
Ma: 24 feb. 1910 – 8 feb. 1982
Pa: 27 mei 1908 – 17 mei 1982
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Woensdag, november 28, 2001 00:27 |
| Als je ouder wordt, draait de zorg om. Ik heb ze nog, een poosje met hun vragen, steeds groter, voor de rust zal komen. |
|
| Huting: | Maandag, november 26, 2001 21:09 |
| Ik begrijp wat je bedoeld en voelt Laurens.... Heel mooi verwoord.. Liefs Doortje |
|
| car: | Maandag, november 26, 2001 18:46 |
| Laurens... we hadden het er van de week over ik lees..herken ja.ze zijn er nog. zullen er altijd zijn liefs car |
|
| Sheena: | Maandag, november 26, 2001 18:32 |
| Respectvol ....stil.. Sheena |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Laurens Windig | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 26 november 2001 | ||
| Thema's: | ||