wiegen in onterecht verdriet
Laat me niet wiegen in onterecht verdriet
in dauwdruppels verdrinken
die glinsteren in de zonnestralen
Om de nieuwe morgen aan te kondigen
luiden de bloemenklokjes hun lied
die mij verdoven met hun klanken
De dag is aangebroken met warmte
terwijl mijn hart koud is geworden
door het verlies van de nacht
in dauwdruppels verdrinken
die glinsteren in de zonnestralen
Om de nieuwe morgen aan te kondigen
luiden de bloemenklokjes hun lied
die mij verdoven met hun klanken
De dag is aangebroken met warmte
terwijl mijn hart koud is geworden
door het verlies van de nacht
Reacties op dit gedicht
| HIJ&ZIJ: | Vrijdag, april 28, 2006 23:07 |
| O ga je naar Berlijn?? Have fun! of was je alweer terug..... mooi dicht, |
|
| scientist: | Zaterdag, april 22, 2006 09:56 |
| Ieder verlies houdt ook een winst in. Geloof ik toch... Maak Berlijn maar lekker onveilig! X |
|
| Klaes: | Zaterdag, april 22, 2006 08:46 |
| droef/mooi verwoord groet/klaes |
|
| L!@: | Zaterdag, april 22, 2006 07:12 |
| heel mooi geschreven,,, | |
| remie: | Zaterdag, april 22, 2006 07:00 |
| mooi...liefs Remie | |
| Green eyes: | Zaterdag, april 22, 2006 01:41 |
| Een pareltje... veel fun en amusement in Berlijn meis... geniet! Ik zal je zeker niet meer horen, vandaar bij deze nog een warme knuffel. ;) Liefs,x! |
|
| elze: | Zaterdag, april 22, 2006 00:40 |
| dit is supermooi laifs,,elze |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Quadesh | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 22 april 2006 | ||
| Thema's: | ||