Redouan
Die dagen met jouw vergeet ik nooit meer,
ik durf het toe te geven want ik wil het zo weer!
Ik hoop jouw ooit nog tegen te komen,
maar dan in het echt en niet in mijn dromen.
Om samen met jouw over het strand te lopen...
Redouan daar heb ik nachten om zitten hopen.
Verlos mij nu dan van al die pijn,
door voor de rest van je leven bij me te zijn.
Zonder jouw is mijn hart rusteloos,
mijn gedachten aan jouw blijven eindeloos...
ik durf het toe te geven want ik wil het zo weer!
Ik hoop jouw ooit nog tegen te komen,
maar dan in het echt en niet in mijn dromen.
Om samen met jouw over het strand te lopen...
Redouan daar heb ik nachten om zitten hopen.
Verlos mij nu dan van al die pijn,
door voor de rest van je leven bij me te zijn.
Zonder jouw is mijn hart rusteloos,
mijn gedachten aan jouw blijven eindeloos...
Reacties op dit gedicht
| najlaa: | Vrijdag, december 15, 2000 13:21 |
| ik vind het een mooi gedicht omdat ik me zelf erin kan plaatsen | |
| Yvonne Schieving: | Maandag, oktober 02, 2000 18:07 |
| Mooi gedicht en voor de meeste ook wel waar. Die ene onbereikbare liefde waar je op wacht. Tot je een andere ware liefde ontmoet. | |
| anoniem-mocro: | Woensdag, augustus 23, 2000 15:13 |
| zo te zien ben je erg dol op die redouan misschien kan ik jou op andere gedachten brengen stuur me maar een mailtje en dan zien we wel verder. | |
Over dit gedicht
| Auteur: ahlam | 
|
|
| Gecontroleerd door: bevertje | ||
| Gepubliceerd op: 01 januari 1970 | ||
| Thema's: | ||