laat me niet breken
Het breekbaarste
in het hart,
dat brand,
zo vel,
en het glas,
dat steekt,
zo pijnlijk.
De liefde die antwoord,
en blij lacht,
maar toch vernederd word,
uiteindelijk.
het hart die dan breekt,
het meest breekbare,
wat er in mij te breken valt,
is de liefde,
die uiteindelijk,
verbrand word,
als een deel van mij en jou,
dat niet mag bestaan,
pijnlijk is het,
de brand te voelen,
en de scherven die steken in je ziel,
de schreven,
die eigenlijk,
een glas hadden moeten wezen,
en je hart,
die moest houden van jou,
voor eeuwig,
maar het hart,
is al,
aan het breken,
want geen antwoord,
krijgt het terug.
laat het niet breken,
want helen, kan het nu nog,
denk k.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: (rottig)appeltje | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 24 april 2006 | ||
| Thema's: | ||