Ik kon niet vliegen
Het donkere van jou
de gevallen kant van mij
Neergestort op de rand
met mijn vleugels aan mijn zij
Ik kon niet vliegen
om het beste te zien
ik kon niemand bedriegen
je had het zelf al door, misschien
Ik geloof niet meer
want elke keer
komt het op hetzelfde neer...
( en laat je mij vallen )
de gevallen kant van mij
Neergestort op de rand
met mijn vleugels aan mijn zij
Ik kon niet vliegen
om het beste te zien
ik kon niemand bedriegen
je had het zelf al door, misschien
Ik geloof niet meer
want elke keer
komt het op hetzelfde neer...
( en laat je mij vallen )
Reacties op dit gedicht
| Freyakuh: | Dinsdag, april 25, 2006 20:26 |
| Ik heb net hetzelfde gevoel. Het is niet leuk. Mooi gedichtje. |
|
| Dirk Hermans: | Maandag, april 24, 2006 20:15 |
| sterk verwoord groetjes Dirk |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Emilia | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 24 april 2006 | ||
| Thema's: | ||