Horizon.
Als een stralend witte sluier,
zweeft ze zachtjes door de nacht.
Glijdt ze door de zeven poorten,
langs elke kleine ster,
net zolang tot zij haar richting vindt.
Als een zijde zachte zwaluw,
wiegt ze zachtjes heen en weer.
Rent ze over zeven winden,
langs de grote maan,
net zolang tot zij haar richting vindt.
Als een stil verlegen kind,
pak ik haar hand voorzichtig vast.
Vliegen we naar de grote horizon,
tot aan de zwarte zee,
Net zolang tot wij haar richting vinden.
zweeft ze zachtjes door de nacht.
Glijdt ze door de zeven poorten,
langs elke kleine ster,
net zolang tot zij haar richting vindt.
Als een zijde zachte zwaluw,
wiegt ze zachtjes heen en weer.
Rent ze over zeven winden,
langs de grote maan,
net zolang tot zij haar richting vindt.
Als een stil verlegen kind,
pak ik haar hand voorzichtig vast.
Vliegen we naar de grote horizon,
tot aan de zwarte zee,
Net zolang tot wij haar richting vinden.
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Maandag, april 24, 2006 20:24 |
| heel mooi | |
| Amyst Nuka: | Maandag, april 24, 2006 19:55 |
| Moooiiii wauw, wat een heerlijk gevoel.. xx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Mava | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 24 april 2006 | ||
| Thema's: | ||