Afscheid
Met een satijnen aanraking
sloot hij haar ogen
voor de laatste keer
Hij kuste haar mond
zo zacht als een wolkje
haar lippen zo mooi als een roos
Ze stopte met bloeien
in zijn warme omhelzing
en vloog voor het laatst
door zijn eenzame hart
En met satijn
en het zachte wolkje
in haar ziel gevouwen
als een kostbaar kado
verliet zij zijn hart
verliet zij de wereld
Hij huilde om haar
tranen van verlies
voor de allerlaatste keer
En toen werd het
voor eeuwig stil
in zijn hart
sloot hij haar ogen
voor de laatste keer
Hij kuste haar mond
zo zacht als een wolkje
haar lippen zo mooi als een roos
Ze stopte met bloeien
in zijn warme omhelzing
en vloog voor het laatst
door zijn eenzame hart
En met satijn
en het zachte wolkje
in haar ziel gevouwen
als een kostbaar kado
verliet zij zijn hart
verliet zij de wereld
Hij huilde om haar
tranen van verlies
voor de allerlaatste keer
En toen werd het
voor eeuwig stil
in zijn hart
Reacties op dit gedicht
| chiara32: | Zaterdag, januari 05, 2002 15:43 |
| wauw, de tranen staan echt in mijn ogen. | |
| lientje: | Zaterdag, oktober 27, 2001 14:12 |
| ik werd er even stil van...mooi gedicht! | |
| wil: | Zaterdag, augustus 19, 2000 16:09 |
| Liselot, heel erg mooi, en jij zegt wat van mij..Zelf kun jij een heel mooie intieme sfeer scheppen...goed gedicht.. liefs wil |
|
Over dit gedicht
| Auteur: liselot | 
|
|
| Gecontroleerd door: bevertje | ||
| Gepubliceerd op: 01 januari 1970 | ||
| Thema's: | ||