Kerven wonden diep in mij.
Tussen het staren
naar de aarde
en het friemelen
van m’n hand,
kerven duizend
hete woorden,
wonden diep in mij.
Keer op keer
en steeds weer dieper,
telkens
naast m’n hart,
terwijl tranen
snikkend rollen,
vermengen
met het bloed
en ik verlangend,
stil blijf wachten,
tot jij
me weer ontmoet.
Reacties op dit gedicht
| † princessje †: | Zondag, april 30, 2006 15:08 |
| heel mooi neergeschreven zelf hadk ik het niet beter gekunne ik snap maar al te goe wat ge wilt zegge black kisses | |
| Dirk Hermans: | Vrijdag, april 28, 2006 21:36 |
| sterk neergezet groetjes Dirk |
|
| Just-me: | Vrijdag, april 28, 2006 21:17 |
| prachtig!! begrijp je!! xxx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Elientjen | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 28 april 2006 | ||
| Thema's: | ||