De rots waar jij op staat
De rots waar je op staat is hoog
grijs tuurt hij over de vlakte
die is uitgestrekt tot ver na de horizon
De wolken omringen je hoofd
je uitzicht is vervaagd sinds het verleden
de zon schijnt niet meer
Niks groeit in je buurt
zolang de tijd niet rijp is
om te veranderen wat moet
Tot die tijd zwijg je in eenzaamheid
grijs tuurt hij over de vlakte
die is uitgestrekt tot ver na de horizon
De wolken omringen je hoofd
je uitzicht is vervaagd sinds het verleden
de zon schijnt niet meer
Niks groeit in je buurt
zolang de tijd niet rijp is
om te veranderen wat moet
Tot die tijd zwijg je in eenzaamheid
Reacties op dit gedicht
| ring: | Maandag, mei 01, 2006 16:02 |
| mooooii mieks,xxxingrid | |
| fran92: | Zondag, april 30, 2006 19:10 |
| praachtig mooi verwoord! liefs fran92 |
|
| m@rcel: | Zondag, april 30, 2006 12:27 |
| prachtig geschreven heel mooi Liefs m@rcel |
|
| lachebekje1988: | Zondag, april 30, 2006 12:10 |
| Heel mooi gedaan! Liefs, |
|
| Niniki: | Zondag, april 30, 2006 12:05 |
| erg mooi! Knuffie Nini |
|
| L.Bert: | Zondag, april 30, 2006 10:38 |
| Een eenzaam mooi gedicht! | |
| Klaes: | Zondag, april 30, 2006 07:50 |
| herkenbaar mooi groet/klaes |
|
| Dirk Hermans: | Zondag, april 30, 2006 06:44 |
| alles komt op zijn tijd maar geef het ook de tijd het moet ook groeien liefde en op tijd zal de éénzaamheid verdwijnen .groetjes Dirk | |
Over dit gedicht
| Auteur: Quadesh | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 30 april 2006 | ||
| Thema's: | ||