Altijd zomer....
Je bent de altijd zomer in mijn ziel
wanneer de huizen en straten in bloei staan
als een bouwwerk van de liefde
en het voortvloeien als bloed door onze
aderen gelijkt.
Je bent de altijd zomer in mijn gedachten
wanneer het licht mij optilt als de dag
te zwaar wordt om te dragen
en wanneer ik mijn strandlaken uitsla
hoor ik de mensen mij toejuichen
vanaf de kant:
het leven is geen overleven meer
maar een vakantie van het hart.
wanneer de huizen en straten in bloei staan
als een bouwwerk van de liefde
en het voortvloeien als bloed door onze
aderen gelijkt.
Je bent de altijd zomer in mijn gedachten
wanneer het licht mij optilt als de dag
te zwaar wordt om te dragen
en wanneer ik mijn strandlaken uitsla
hoor ik de mensen mij toejuichen
vanaf de kant:
het leven is geen overleven meer
maar een vakantie van het hart.
Reacties op dit gedicht
| lachebekje1988: | Zondag, april 30, 2006 21:29 |
| Zucht mooi geschreven hoor! Liefs, |
|
| Dirk Hermans: | Zondag, april 30, 2006 13:45 |
| heel mooi | |
Over dit gedicht
| Auteur: Adam | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 30 april 2006 | ||
| Thema's: | ||