angst en haat
De angst in haar ogen
Door ondraaglijke pijn
De onweerstaanbare glans
Die voor altijd weg zal zijn.
Bange doffe ogen
Kijken smekend in het rond
De ogen van een meisje
Die vol in het leven stond.
Met haar ogen vol tranen
Zie je haar daar staan
futloos en verdrietig
Ze is door een hel gegaan.
Ze ziet het niet meer zitten
Ze zien haar niet meer staan
o was ze hier nu maar weg
was ze maar voor altijd weggegaan.
Al haar gedachten
En al haar littekens
Ze zullen altijd blijven
Ze zullen niet meer weggaan
Door ondraaglijke pijn
De onweerstaanbare glans
Die voor altijd weg zal zijn.
Bange doffe ogen
Kijken smekend in het rond
De ogen van een meisje
Die vol in het leven stond.
Met haar ogen vol tranen
Zie je haar daar staan
futloos en verdrietig
Ze is door een hel gegaan.
Ze ziet het niet meer zitten
Ze zien haar niet meer staan
o was ze hier nu maar weg
was ze maar voor altijd weggegaan.
Al haar gedachten
En al haar littekens
Ze zullen altijd blijven
Ze zullen niet meer weggaan
Reacties op dit gedicht
| happy_in_love: | Maandag, november 27, 2006 22:44 |
| en rara over wie da weer gaat... pijnlijk moment xxxx |
|
| Dirk Hermans: | Maandag, mei 01, 2006 18:27 |
| sterk geschrijven | |
| lonleygirl14: | Maandag, mei 01, 2006 16:19 |
| ik herken me erin helemaal zelf schoon echt waar jammer dat het zo moet lopen -xXx-jes liefs ijzeren plaat |
|
| verwelkt_bloempje: | Maandag, mei 01, 2006 14:47 |
| prachtig geschreven, ik herken mezelf erin...:s xliefs en knuf je spleetoogje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: me_and_myself | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 01 mei 2006 | ||
| Thema's: | ||