LR- Samengeklonken
Samengeklonken
Zoveel dingen in ons verbonden
zo zijn onze levens samengeklonken
samen stonden wij altijd sterk
maar nu zonder jou, mis ik jou
Ik mis mijn maatje, een broeder
alles wat jij voor mij was
niet zomaar een vriend
nee, een deel van mijn leven
Er zijn weinig dingen die ik begrijp
maar dit toch wel het minste; waarom
moeten mensen nou vertrekken?
- en wanneer mag ik?
Ik steek ons in mijn hart
voor altijd
R.
Reacties op dit gedicht
| liefdesnestje: | Woensdag, mei 03, 2006 20:56 |
| verdrietig, maar wel mooi | |
| Kim rc: | Woensdag, mei 03, 2006 15:33 |
| :( sterkte! mooi xxx | |
| chocaatje: | Woensdag, mei 03, 2006 08:08 |
| mooi.succes, liefs mieke | |
| Dirk Hermans: | Woensdag, mei 03, 2006 01:30 |
| heel goed je gevoel neergezet | |
Over dit gedicht
| Auteur: Rachel Rutten | 
|
|
| Gecontroleerd door: Charissa | ||
| Gepubliceerd op: 03 mei 2006 | ||
| Thema's: | ||