Amsterdam Berlage-brug 5 mei
Amsterdam Berlage-brug 5
"nog even" denk ik
staat er niemand meer
die hier in '45 stond
dan zijn ze ook gestorven
strijders en bevrijders
die juichend worden ingehaald
op opgeknapt oud oorlogstuig
rollend over straten
zie hun ridderorden opgespeld
nooit losgeraakt van het verleden
kijk ze gaan Amerikanen, Canadezen
waarschijnlijk op hun laatste rit
handwuivend links
en zwaaiend rechts
salueren net als toen
oog in oog met hen
die vrijheid kregen
met zo velen
die alleen van hebben horen zeggen
hoe onmenselijk het was
ik zie een vrouw die huilt
door tranen heen bedankt
jank zelf wat mee
gelukkig maar
dat ik de oorlog
niet heb meegemaakt
Reacties op dit gedicht
| m@rcel: | Vrijdag, mei 05, 2006 12:59 |
| met diepe bewondering gelezen heel heel mooi Liefs m@rcel |
|
| Evi: | Vrijdag, mei 05, 2006 12:22 |
| Ik ook! het is goed dat er bij stil word gestaan! mooi omschreven! |
|
| eye witness: | Vrijdag, mei 05, 2006 10:06 |
Same here beeldend geschreven, Laurens lieve groet, |
|
| switi lobi: | Vrijdag, mei 05, 2006 10:00 |
| Nog zo''n mooie...... ik deel je dankbaarheid. Liefsliefs, switi lobi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Laurens Windig | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 05 mei 2006 | ||
| Thema's: | ||