Afscheid nemen bestaat niet
Kon ik maar bij jou zijn
Waarom ben je er niet meer?
Heb ik wat verkeerd gedaan?
Wat was het deze keer?
Kreeg ik maar antwoord,
op mijn vele vragen
Maar dat kan nu niet meer
Ik blijf ze altijd bij me dragen
Waarom, dat spookt steeds maar door mijn hoofd
Want ik kan niet zonder jou
Ik wil bij jou zijn
Je weet niet half hoeveel ik van jou hou
Maar eens, dan ben ik bij jou
En dan gaan we nooit meer uit elkaar
Niemand zal ons dan scheiden
Ja, dat is wat ik wil, echt waar
Maar wanneer komt die keer dat ik bij jou ben?
Samen met jou, daar hoog boven in
Misschien wel morgen
Want leven zonder jou heeft gewoon geen zin
Ik zal me er nooit bij neer kunnen leggen
Dat jij er niet meer bent
Ook al heb ik zo’n mooie momenten
Leven zonder jou ben ik niet gewend
Ze hebben zo vaak tegen me gezegd
Dat afscheid nemen niet bestaat
Maar daar geloofde ik niet zo in
Terwijl ik nu zo goed weet hoe het gaat
Afscheid nemen bestaat inderdaad niet
Hier leg ik me niet bij niet
Ik denk elke dag aan jou
Dat gaat zo de hele tijd weer
Ik wil nog zoveel dingen met je doen
En zoveel lachen en huilen, allebei!
Maar dat hele mooie leventje
Is nu, verdómme, voorbij…
Reacties op dit gedicht
| x_melnii_x: | Zondag, mei 27, 2007 10:36 |
| ocharmee !:o mooi geschreven | |
| **JustMe**: | Maandag, mei 08, 2006 20:36 |
| In stilte gelezen...Heel mooii!! Oiit is dat leventje wel terug... Heel veel sterkte Doeii XxX |
|
| nippy: | Zondag, mei 07, 2006 20:04 |
| jeee erg verdrietig...heel veel sterkte...liefs, | |
Over dit gedicht
| Auteur: Sitaa | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 07 mei 2006 | ||
| Thema's: | ||