Verlof..
Het diepste verlangen
ligt geborgen
veilig daar, bedekt door stof,
de gratie vervangen,
door teder emotie gestorven
wat rest is een vlek,
met passieloos verlof..
een belasten drama,
geen liefde zo zwaar
een vergroot panorama,
mijn hart kijkt ernaar..
Zo zwaar kan het zijn,
gearceerd door het licht
de ruimte te klein,
door liefde omtwricht..
Ik zal blijven wachten,
Op de dag van bevrijding
ik zal blijven wachten;
Tot het ijs zal verworden;
Tot een zee van rust,
een tijd verlangen..
ik zal blijven wachten
op die dag
Dat ik niet meer van je hou
ligt geborgen
veilig daar, bedekt door stof,
de gratie vervangen,
door teder emotie gestorven
wat rest is een vlek,
met passieloos verlof..
een belasten drama,
geen liefde zo zwaar
een vergroot panorama,
mijn hart kijkt ernaar..
Zo zwaar kan het zijn,
gearceerd door het licht
de ruimte te klein,
door liefde omtwricht..
Ik zal blijven wachten,
Op de dag van bevrijding
ik zal blijven wachten;
Tot het ijs zal verworden;
Tot een zee van rust,
een tijd verlangen..
ik zal blijven wachten
op die dag
Dat ik niet meer van je hou
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Broken_Inside | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 07 mei 2006 | ||
| Thema's: | ||