Frans lopen
Hij loopt
Zonder doel
Zonder reisgenoot
Hij kijkt niet vooruit
Niet achterom
Hij wint
Hij is vrij
Het pad van zeer gewone dingen strekt
Zich uit
Tot ver achter de zwarte heuvel
Hij heeft gewonnen
Hij is vrij geweest
Hij wacht op die avond...
Ongeacht tijd
Ongeacht plaats
Hij keek niet om
Met een lach en een traan
Volgt hij
Dat pad
En stijgt
En stijgt
en stijgt
Hij keert niet terug
Hij is niet
Hij is niks
Hij is niet niks meer
Depressief maar toch
Zonder gevoel
Reacties op dit gedicht
| Jutta: | Maandag, mei 08, 2006 22:05 |
| Mooi gedicht en welkom op GF :) ik zie een poppetje in je gedicht, was dat opzettelijk? :P Knap gedaan! Liefs, Jutta |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Aguaplano | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 08 mei 2006 | ||
| Thema's: | ||