Baton Rouge
Als de middagwarmte door de ruiten dringt
en m’n koude zweet verdampt
braak ik uit een hol vat
en smacht naar je.
Met een tong als verroest ijzer
en een kop als een tikkende tijdbom
wacht ik
tot jij me de sleutels gooit
om deze boeien los te maken.
Reacties op dit gedicht
| Nachzehrer: | Woensdag, augustus 09, 2006 14:24 |
| Heel prachtig. Aangrijpend ook. Gaat geloof ik over liefdesverdriet. Altijd pijnlijk... |
|
| Nemesis: | Dinsdag, mei 09, 2006 20:09 |
Knap gedaan. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Lady Decadence | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 09 mei 2006 | ||
| Thema's: | ||