(LR) In de duinen van weleer
In de duinen van weleer
En daar sta je dan
met verwaarloosde gedachten
die het verleden achterliet
op de branding van je hart
die het verleden achterliet
op de branding van je hart
de zelf-acceptatie die je zelfs niet vind
dat hunkerend naar buiten wil strijden
tegen al de verwensingen in
van lichaam en geest
tegen al de verwensingen in
van lichaam en geest
koele schaduw dat mijn hart
in de vruchtbaarheid van warmte overspoelt
verdedigend tegen al het leefloos gefleem
van liefde contra haat
verdedigend tegen al het leefloos gefleem
van liefde contra haat
en in de duinen van weleer
waar het zand van geboorte nieuw leven schonk
schuwt zich een tafereel
van pure en onvoorwaardelijke liefde
schuwt zich een tafereel
van pure en onvoorwaardelijke liefde
Reacties op dit gedicht
| Innerchild: | Dinsdag, mei 09, 2006 23:59 |
| ''leefloos gefleem'' ... sterk, hoor ! De rest ook, met mijn voorkeur naar vooral de twee laatste strofen : GEWELDIG !!! Liefs, Inner |
|
| m@rcel: | Dinsdag, mei 09, 2006 23:42 |
| wat ontzettend mooi geschreven en graag gelezen en herlezen Liefs m@rcel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: The Slayer | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 09 mei 2006 | ||
| Thema's: | ||