Daar zit ik dan
op mijn eigen eilandje
in de oceaan
volkomen op mezelf aangewezen
Onbegrepen door het land
de zee laat me dwalen in gedachten
de golven wijzen me mijn plek
onder de palmboom
Dagen om te overdenken
wat ik al die jaren heb gemist
in mijn zogenaamde leven
op het vaste land
Ik weet nu dat ik zal moeten veranderen
mijn eigen leventje
om terug te kunnen keren
als een sterk iemand
In een eerlijk gewaardeerd leven
waar ik van kan houden
En gelukkig ben
met mezelf….
Maar eerst moet er een schip komen
ring: | Maandag, mei 15, 2006 10:53 |
ik kan alleen maar zeggen prachtig!xxxingrid | |
lachebekje1988: | Zondag, mei 14, 2006 12:29 |
Heel erg mooi geschreven! Liefs, |
|
switi lobi: | Zondag, mei 14, 2006 01:02 |
Machtig! Heel goed geschreven...en: Jij komt er wel, je bent heel sterk! Slaap lekker! Liefsliefs....dikke kus, switi lobi |
|
flores: | Zondag, mei 14, 2006 00:49 |
Dat (schone) schip komt er wel..je bent een bijzonder mens, dat weet je. Ik hoop voor jou dat je zaken een plaatsje kan geven. Maar in die tussentijd is isolatie misschien niet eens zo''n slecht idee. Het geeft inzicht even op jezelf aangewezen te zijn, denk ik dan. Met mijn liefs en een knuffel! Goed je gevoel omschreven!! |
|
m@rcel: | Zondag, mei 14, 2006 00:26 |
prachtig geschreven heel mooi liefs m@rcel |
|
L.Bert: | Zondag, mei 14, 2006 00:19 |
Mooie fantasie, veel filosofie en een sterk einde! | |
Raira (Ria): | Zondag, mei 14, 2006 00:12 |
soms moet je behoorlijk dobberen voor je weer vaste grond onder je voeten hebt maar zeker weten dat je het redden zal erg mooi verwoord liefs Ria |
|
Dirk Hermans: | Zondag, mei 14, 2006 00:11 |
knap neergezet | |
Auteur: Quadesh | ||
Gecontroleerd door: Innerchild | ||
Gepubliceerd op: 14 mei 2006 | ||
Thema's: |