Tot nu
Ik zou mij willen vasthouden
maar mijn tranen woeden zich
het uitgeputte lichaam door
onrustig verstil ik in mijn haast
ogen stralen moe, kleurloos
dagen verglijden met mijn hartslag
en dromen, dromen sieren mijn mond
in beloofde glimlach, even
maar mijn tranen woeden zich
het uitgeputte lichaam door
onrustig verstil ik in mijn haast
ogen stralen moe, kleurloos
dagen verglijden met mijn hartslag
en dromen, dromen sieren mijn mond
in beloofde glimlach, even
De nacht verslaapt zich in mij
sterloze hemel toont duister zwart
verdriet uit het verleden
gemeden, het kon, tot nu
Reacties op dit gedicht
| Mathilde: | Zondag, mei 14, 2006 22:22 |
oei... wat verdrietig! knufje? |
|
| Jan van Dord: | Zondag, mei 14, 2006 20:58 |
| Heel mooi !!! jan |
|
| switi lobi: | Zondag, mei 14, 2006 12:15 |
Rakende pracht.... Dikke knufffff...liefsliefs, switi lobi |
|
| lachebekje1988: | Zondag, mei 14, 2006 10:41 |
| talentvol geschreven een warme knuffel. Liefs, |
|
| Raira (Ria): | Zondag, mei 14, 2006 08:42 |
| geweldig geschreven maar met wel een hele trieste inhoud liefs knuff Ria |
|
| L.Bert: | Zondag, mei 14, 2006 08:38 |
| Poëzie is hier geschreven, fraaie poëzie. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Renate-td- | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 14 mei 2006 | ||
| Thema's: | ||