herinnering vergeten
verlaten in de sneeuw
omringt door kale bomen
klinkt een stille schreeuw
niemand mag hier komen
een tombe op een open plek
vergeten door het lot
vormt in de sneeuw een grijze vlek
het maakt het beeld kapot
kou in de omgeving
dringt tot mijn lichaam door
is een vreemde beleving
het haalt de plek naar voor
takken breken
vogels krijsen
zie de schemer
voel mijn wil
nog nooit eerder heb ik gevonden
een plek zo wonderstil
de herinnering verdwijnt
alleen ik ben er ooit geweest
als het beeld wegkwijnt
een koude plek in mijn geest
omringt door kale bomen
klinkt een stille schreeuw
niemand mag hier komen
een tombe op een open plek
vergeten door het lot
vormt in de sneeuw een grijze vlek
het maakt het beeld kapot
kou in de omgeving
dringt tot mijn lichaam door
is een vreemde beleving
het haalt de plek naar voor
takken breken
vogels krijsen
zie de schemer
voel mijn wil
nog nooit eerder heb ik gevonden
een plek zo wonderstil
de herinnering verdwijnt
alleen ik ben er ooit geweest
als het beeld wegkwijnt
een koude plek in mijn geest
Reacties op dit gedicht
| switi lobi: | Donderdag, mei 18, 2006 19:40 |
| Blijf zoeken...in je geest of daarbuiten, als het je gegeven is vind je die plek wel..........mooi omschreven! Liefsliefs, switi lobi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: forever*nobody | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 18 mei 2006 | ||
| Thema's: | ||