de herinnering
ik loop over dezelfde weg.
die wij ooit liepen hand in hand,
emoties die ik betrap,
herinneringen die ik vergat
de tijd stilzetten heeft geen zin,
daardoor krijgt deze plek nog meer herinnering,
daarom loop ik door,
met mijn hoofd vooruit,
uit deze straat,
weg van dit huis
met veel moeite maar moed,
verlies ik een kleine liefdesgloed,
een spoor die mij soms terugbrengt,
naar iets wat mij te vaak heeft gekrengt,
maar wanneer ik het even moeilijk heb,
mij dan in het verleden terugzet
die wij ooit liepen hand in hand,
emoties die ik betrap,
herinneringen die ik vergat
de tijd stilzetten heeft geen zin,
daardoor krijgt deze plek nog meer herinnering,
daarom loop ik door,
met mijn hoofd vooruit,
uit deze straat,
weg van dit huis
met veel moeite maar moed,
verlies ik een kleine liefdesgloed,
een spoor die mij soms terugbrengt,
naar iets wat mij te vaak heeft gekrengt,
maar wanneer ik het even moeilijk heb,
mij dan in het verleden terugzet
Reacties op dit gedicht
| Gert: | Woensdag, mei 24, 2006 13:21 |
| Prachtig mooi verwoord Pascal. Liefs, Gert |
|
| Dirk Hermans: | Dinsdag, mei 23, 2006 18:03 |
| mooi verwoord | |
| cosmicdoom: | Dinsdag, mei 23, 2006 15:52 |
| knap verwoord, goed gedicht,groetjes Jurgen | |
Over dit gedicht
| Auteur: pascalcox | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 23 mei 2006 | ||
| Thema's: | ||