en in bloemen
en in bloemen zie ik je weer
nog net waar je stond
toen ik rood en blauw aan je gaf
in de heerlijke zoetheid van de schelp
die eens een harde bolster
nu wat krakend naar de zon toegroeit
je rekent pluizige sommen
als ik en jij zijn ooit altijd
het telt allemaal wel mee
maar maakt niets uit
Reacties op dit gedicht
| Zilke: | Dinsdag, augustus 01, 2006 19:40 |
| Kheb de indruk dat je schrijven een beetje veranderd is (gegroeid?:)), en damn sure, I like it! | |
| lachebekje1988: | Woensdag, mei 24, 2006 18:24 |
| Mooi geschreven! liefs, |
|
| sunset: | Woensdag, mei 24, 2006 18:19 |
| Ik blijf jou (als ik de tijd ervoor heb) meer dan graag lezen. Liefs, sunset |
|
| switi lobi: | Woensdag, mei 24, 2006 14:47 |
| Ach....kus! Liefsliefs, switi lobi |
|
| Melanie de K.: | Woensdag, mei 24, 2006 13:49 |
| poëtisch neergezet! heel mooi gedaan! liefs Melanie |
|
| Innerchild: | Woensdag, mei 24, 2006 13:32 |
| Ach ... naar mijn gevoel maakt het allemaal WEL wat uit ... maar wie ben ik ? |
|
| Mathilde: | Woensdag, mei 24, 2006 13:19 |
bitterzoet, met iets van heimwee wellicht? liefs, mathilde |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Het Gejefte | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 24 mei 2006 | ||
| Thema's: | ||