sprekende liefde
Ik sprak mijn liefde
in één witte bloem
teder als de lente
eerlijk als de regen
Ik sprak mijn liefde
in één oogopslag
in nooit te wijken
van jouw zoete zijde
En plots antwoordde jouw
sprankelende schoonheid
luider dan tevoren
in een zwarte kleedje
en ik kon niets anders
dan te zwijgen
Reacties op dit gedicht
| lachebekje1988: | Donderdag, mei 25, 2006 12:50 |
| Herkenbaar mooi verwoord! liefs, |
|
| sunset: | Donderdag, mei 25, 2006 08:15 |
| Mooi, met een zekere ondertoon van droefheid, verwoord en overgebracht. Liefs, sunset PS: Als ik mag? Ik zou in de laatste zin het woordje ''te'' weglaten. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Scatterbrain | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 25 mei 2006 | ||
| Thema's: | ||