Ik heb voor het eerst, sinds lang
slecht geslapen vorige nacht.
Omdat ik, tegen mijn principe in
veel heb na gedacht.

Is dat nu het gevolg van ouder worden?
Of gebeurde het zo maar.
In ieder geval draag ik nu het gevolg.
Ik voel me raar.

Sinds lang zag ik het echt donker worden.
Ik hoorde niets meer in de straat.
Net, of niemand nog thuis moest komen.
Of het was echt te laat.

Ik hoorde lang het zachte ademen,
van de slapers in ons huis.
Dat deed me wel wat rustig worden,
samen met wat loofgeruis.

Nu nog, plaagt een onverklaarde onrust,
drukt iets ondefinieërbaars op mijn hart.
Iets zal mijn leven gaan veranderen.
Iets wat mijn evenwicht en visie tart.

Straks, als het gewone daagse leven,
opnieuw zijn intrede doet.
Zal alles weer gewoon zijn hoop ik
zoals het eigenlijk moet