Als het masker is gevallen
de littekens wisten het weer beter
zij, alles weters
maar vervloekt en betwijfeld
schaamteloos kom je met een vraagteken
waar het wordt uitgeroepen
en je weet het nog steeds niet
zonder pardon wrijf ik het in je gezicht
en ik je gebroken tranen
aanmekaar lijm naar nieuw verdriet
gebogen over verdomhoeken
ben je vrijwillig ongekent
maar jouw blik
beroofd van sceptici
als het masker is gevallen
Reacties op dit gedicht
| Chispa: | Vrijdag, juni 02, 2006 16:51 |
| mmm... deze is nóg mooier ...zucht Liefs ! |
|
| MizzTeaQ: | Zondag, mei 28, 2006 11:53 |
| Get it;) Liefs , |
|
| Grittle: | Zaterdag, mei 27, 2006 21:37 |
| En probeer elkaar dan maar eens te begrijpen... Krachtig neergezet! Liefs, Grittle |
|
| Mathilde: | Vrijdag, mei 26, 2006 22:02 |
krachtig gevoel breng je over! liefs, mathilde |
|
| elze: | Vrijdag, mei 26, 2006 21:15 |
| het masker maant de zorg tot een vertrouwen die zwijgt bij het luiden van de avondklokken, doch het hart is onberoerd zodat het fluistert als zacht gesneeuwde vlokken prachtig gedicht gr..elze |
|
| Annabel: | Vrijdag, mei 26, 2006 20:06 |
| wow mooi | |
Over dit gedicht
| Auteur: Don Gallo | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 26 mei 2006 | ||
| Thema's: | ||