Telkens weer
telkens weer
de tocht door die lange gang
telkens weer
witte muren zonder zonnenschijn
het raam op mijn toekomst,
een groot geheim
gevangen binnen een muur van schijn,
ik ben, en toch ook weer niet
buiten een muur van zijn
het wezen van de dingen bedrogen
het raam van mijn verleden,
een groot geheim
een witte muur van zijn,
telkens weer gevangen buiten
de celmuur van mijn wezen,
een lange gang telkens weer,
een raam op mijn heden,
een groot geheim
de tocht door die lange gang
telkens weer
witte muren zonder zonnenschijn
het raam op mijn toekomst,
een groot geheim
gevangen binnen een muur van schijn,
ik ben, en toch ook weer niet
buiten een muur van zijn
het wezen van de dingen bedrogen
het raam van mijn verleden,
een groot geheim
een witte muur van zijn,
telkens weer gevangen buiten
de celmuur van mijn wezen,
een lange gang telkens weer,
een raam op mijn heden,
een groot geheim
Reacties op dit gedicht
| n8vlinder: | Maandag, mei 29, 2006 23:30 |
| leven is het leven in je zijn, Zijn durven toe laten... Ik herken veel in je gedichten.. vier windrichtingen zijn compleet als je zelf in één ziet. |
|
| moongirl1982: | Zaterdag, mei 27, 2006 13:21 |
| mooie inhoud er zijn en ook weer niet, groet moongirl1982 |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Roger Pelgrims | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 27 mei 2006 | ||
| Thema's: | ||