het groen voorbij
als ik kon voelen
de zachte stralen
de scherpte op mn huid
niets
wat ik wil behalen
als ik kon zijn
een beetje dichtbij
een stukje verderweg
daar
de bomen voorbij
moeiteloos
mijn hart dat is
geven zonder enige
intentie tot
het groen voorbij
zonder enig gemis
de zachte stralen
de scherpte op mn huid
niets
wat ik wil behalen
als ik kon zijn
een beetje dichtbij
een stukje verderweg
daar
de bomen voorbij
moeiteloos
mijn hart dat is
geven zonder enige
intentie tot
het groen voorbij
zonder enig gemis
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Zaterdag, mei 27, 2006 21:01 |
| geef je je hart uit handen, geen tijd zal je tekenen, noch tot een verte bewegen dan daar waar het gaat. hans |
|
Over dit gedicht
| Auteur: mary d | 
|
|
| Gecontroleerd door: 260580 | ||
| Gepubliceerd op: 27 mei 2006 | ||
| Thema's: | ||