vergeten
Laat me op tijd weten..
Wanneer ik je kan vergeten..
Want de pijn in mij begint me stilaan op te eten..
Ik heb al genoeg pijn en miserie op mijn geweten..
Ik zal zeggen wanneer ik een herinnering zal zijn..
Dat is tenminste nog fijn..
Want ik kan niet leven met deze pijn..
Daarmee dat ik nu uit je leven verdwijn..
Laat het nu gewoon zo je kan zonder mij en ik zonder jou..
Ookal ben jij de enige waar ik van hou..
Toch liet ik je in de kou..
Vaarwel mijn vriend, en weet dat ik van je hou!
Wanneer ik je kan vergeten..
Want de pijn in mij begint me stilaan op te eten..
Ik heb al genoeg pijn en miserie op mijn geweten..
Ik zal zeggen wanneer ik een herinnering zal zijn..
Dat is tenminste nog fijn..
Want ik kan niet leven met deze pijn..
Daarmee dat ik nu uit je leven verdwijn..
Laat het nu gewoon zo je kan zonder mij en ik zonder jou..
Ookal ben jij de enige waar ik van hou..
Toch liet ik je in de kou..
Vaarwel mijn vriend, en weet dat ik van je hou!
Reacties op dit gedicht
| _onzeker_: | Dinsdag, mei 30, 2006 19:58 |
| mooi geschreven veel liefss |
|
| Gert: | Dinsdag, mei 30, 2006 16:37 |
| Mooi, maar wel erg droevig. | |
| Because..Off..You: | Dinsdag, mei 30, 2006 16:28 |
| wauw vet mooi geschreven! | |
| Lotte*: | Dinsdag, mei 30, 2006 16:24 |
| echt heel mooi:) | |
Over dit gedicht
| Auteur: Broken_Inside | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 30 mei 2006 | ||
| Thema's: | ||