Zijn lichaam is moe
zijn lichaam is uitgeput
hij kan niet verder,
hij struikelt over zichzelf
over zijn gedachten
over zijn leven
zijn liefde,
hij mist zijn vriend
zijn geliefde
die daar nog ligt
in die kamer
in dat huis
zijn buurman.
hij is uitgeput
mist het leven
het leven van de liefde
van de man,
waarin hij zag
zichzelf
hij miste hem
de man waarvan hij hield
hij mist hem
zijn lichaam
de lippen en zn handen
die hem lieten weten
wat hij vond
van hem
zij samen
twee van dezelfde
die die nacht
en die daarvoor
de liefde bedreven..
maar hij
hij was nog zo jong
de buurman zn buurjongen,
het was een geheim
die iedereen wist
nu
werden ze uitgespuugt in hun leven
de straat van hun mensen
samen vochten ze
hebben ze gestreden
hebben ze gevochten voor de liefde
die ze verdiende
maar ze waren anders
samen waren ze anders
ze waren twee van dezelfde
samen wilden ze verder
maar hij kon niet meer
hij was moe
te moe om te vechten
hij moest
de strijd opgeven.