een laatste dosis zuurstof
een
laatste kus
maar je ziet het einde niet
dus versop ik me
in jou
warme lieve haar
nog wat
woorden
vaak gehoord
nog steeds gemeend
dus lach ik maar
een laatste korrel
van je zand
kruipt door
het oog
van een glazen naald
hol
als dit
ik vul mijn hoofd
met wijn, rood
verzink
een laatste dosis zuurstof
voor het pakken van
de telefoon
het instrument
dat ik alleen bespeel
van tijd tot tijd
als ik me vrienden wens
of gewoon
niet stil kan zijn
laatste kus
maar je ziet het einde niet
dus versop ik me
in jou
warme lieve haar
nog wat
woorden
vaak gehoord
nog steeds gemeend
dus lach ik maar
een laatste korrel
van je zand
kruipt door
het oog
van een glazen naald
hol
als dit
ik vul mijn hoofd
met wijn, rood
verzink
een laatste dosis zuurstof
voor het pakken van
de telefoon
het instrument
dat ik alleen bespeel
van tijd tot tijd
als ik me vrienden wens
of gewoon
niet stil kan zijn
Reacties op dit gedicht
| scream: | Zaterdag, juni 03, 2006 16:36 |
| heel erg mooi!! liefs x |
|
| appeltje: | Donderdag, juni 01, 2006 15:49 |
| wouw prachtig neergezet, heel mooi doorlopend, als een prachtig lied.. heel erg mooi!!! liefs appeltje |
|
| sunset: | Donderdag, juni 01, 2006 11:43 |
| Wohw. Dit is een prachtige poëzie die ik heel graag (en zelfs meermaals) gelezen heb. Liefs, sunset |
|
| remie: | Donderdag, juni 01, 2006 11:17 |
| mooi geschreven.... ja die telefoon soms een spelbreker...liefs Remie | |
Over dit gedicht
| Auteur: otter | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 01 juni 2006 | ||
| Thema's: | ||