het was liefde nu haat!
ik voel de klappen nog hard tegen me gezicht aan komen
je hebt me zo een pijn gedaan
je hebt me mijn leven afgenome
terwijl ik nix verkeerd heb gedaan
je wilt weer opnieuw met me beginne
het spijt me pak me terug is wat je zij
hoe dan? ik heb je nooit echt kunnen beminnem
maar nu nix meer "ons" er is geen "wij"
nix meer " ik wil je niet kwijt"
ik haat je hoor je dat
mijn tranen zegge niet ik heb spijt
maar ik wou dat je me vergat!
je hebt me zo een pijn gedaan
je hebt me mijn leven afgenome
terwijl ik nix verkeerd heb gedaan
je wilt weer opnieuw met me beginne
het spijt me pak me terug is wat je zij
hoe dan? ik heb je nooit echt kunnen beminnem
maar nu nix meer "ons" er is geen "wij"
nix meer " ik wil je niet kwijt"
ik haat je hoor je dat
mijn tranen zegge niet ik heb spijt
maar ik wou dat je me vergat!
Reacties op dit gedicht
| Hestia: | Woensdag, augustus 25, 2004 15:43 |
| taalkundig gezien niet het beste gedicht, maar gevoelsmatig toch wel sterk | |
| lindsey: | Vrijdag, december 07, 2001 13:33 |
| samantha,ik leef met je mee. ik wens je al het gelukm van de wereld toe,enhoop dat je je er doorheen slaat! en niet vergeten:blijf terugvechten! groetjes,lindsey bennik |
|
Over dit gedicht
| Auteur: tja.... | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 07 december 2001 | ||
| Thema's: | ||